Διεγράφησαν τα χρέη των Ισλανδών!

Οι τράπεζες της Ισλανδίας διέγραψαν δάνεια των νοικοκυριών που αντιστοιχούν στο 13% του ΑΕΠ της χώρας, σε μία εκπληκτική ενέργεια που καταδεικνύει ότι οι χρεοκοπημένες οικονομίες μόνο με την διαγραφή χρεών μπορούν να διασωθούν, ειδικά όταν πρόκειται για χρέη, όπως τόκοι από κεφάλαια, που έχουν πληρωθεί εις διπλούν ή και τριπλούν, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας και όχι με το να φορτωθούν νέα δάνεια.
Α, και κάτι άλλο: Στην Ισλανδία οι τράπεζες κρατικοποιήθηκαν αμέσως μετά την χρεοκοπία. Στην Ελλάδα το κράτος «τραπεζοποιήθηκε» με τον διορισμό τραπεζίτη ως πρωθυπουργού και την πληρωμή των χρεών των τραπεζών από το κούρεμα, από τους πολίτες


πηγή

Ψηφίστηκε ο νόμος S510 στην Αμερική που απαγορεύει την ελεύθερη καλλιέργεια φυτώv ...!!!

Οι πολυεθνικές, με τις ευλογίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ, περνούν νόμο απαγόρευσης και ωθούν στην πείνα μικροκαλλιεργητές και ιδιώτες, απαγορεύοντας τη διατήρηση και φύτευση σπόρων σε
λαχανόκηπους στα σπίτια.

Αν κρίνουμε από τη στροφή που έκαναν χιλιάδες νοικοκυριά και εδώ στην Ελλάδα, που λόγω της κρίσης άρχισαν να φυτεύουν... είδη πρώτης ανάγκης και λαχανικά ώστε να μπορούν να επιβιώσουν, κατανοούμε και το μέγεθος της απανθρωπιάς των πολυεθνικών που προκειμένου να ελέγξουν την
ανθρωπότητα μέσω του ελέγχου της τροφής, προωθούν τέτοιες απαγορευτικές νομοθεσίες...


Ο νόμος S510 είναι μόνο ένα μέρος από την προώθηση του λεγόμενου κώδικα αλιμεντάριους...


Σχετικά κείμενα:

(1) Υπερψηφίστηκε ο αμφιλεγόμενος νόμος S510 για τα τρόφιμα στις ΗΠΑ

Ύστερα από καθυστέρηση ενός έτους η γερουσία ψήφισε σήμερα το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο «S 510» για την προστασία του καταναλωτικού κοινού και που αφορά στη βιομηχανία τροφίμων στις ΗΠΑ. Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε με ψήφους 73 ψήφους έναντι 25 και συγκέντρωσε τις θετικές ψήφους τόσο των δημοκρατικών όσο και των ρεπουμπλικάνων.

Αν και το νομοσχέδιο πρέπει να συνδιαμορφωθεί με το αντίστοιχο που ψηφίστηκε από τη βουλή των αντιπροσώπων τον Ιούλιο του 2009 –καθώς στο τελευταίο περιλαμβάνονται αρκετές τελικές διαφοροποιήσεις- εντούτοις η βουλή των αντιπροσώπων πρόκειται μάλλον να δεχθεί το κείμενο του Κογκρέσου. Ο νέος νόμος ουσιαστικά παρέχει πλήρη εξουσία στην αμερικανική υπηρεσία φαρμάκων και τροφίμων (FDA) στις διαδικασίες παραγωγής και διάθεσης τροφίμων στις ΗΠΑ στο περίπου 80% της παραγωγής. Ο νέος νόμος πρόκειται να εστιάσει στην πρόληψη πάσης φύσεως επιδημιών που μπορεί να προκύπτουν στην διαδικασία παραγωγής τροφίμων, στον εντοπισμό τους και την αντιμετώπισή τους.

Κάτω από τις ίδιες προδιαγραφές πρόκειται να ελέγχονται και τα εισαγόμενα τρόφιμα και η FDA θα αποφασίζει εάν αυτά ανταποκρίνονται στις διαδικασίες ασφαλείας παραγωγής που υπόκεινται και τα τρόφιμα που παράγονται στις ΗΠΑ αναγκάζοντας τον οποιοδήποτε προμηθευτή εξωτερικού να υιοθετεί τις ίδιες αυτές προδιαγραφές ασφαλείας. Ο προϋπολογισμός του νέου νόμου πρόκειται να ανέλθει στα 1,4 δις. $.

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το νομοσχέδιο αφορούσαν στα τρόφιμα που παράγονται από μικρούς παραγωγούς τόσο για εμπόριο όσο και για ιδία κατανάλωση, μιλώντας για σενάρια όπου αποσπάσματα της FDA θα συλλάμβαναν τον οποιοδήποτε επιχειρούσε να καλλιεργήσει τα δικά του λαχανικά στον κήπό του. Στο τροποποιημένο κείμενο που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο εξαιρέθηκαν από τους νέους κανονισμούς οι παραγωγοί που παράγουν προϊόντα τα οποία τους αποφέρουν μέχρι 500.000 $ ετησίως και τα διαθέτουν σε αποστάσεις όχι μεγαλύτερες των 275 μιλίων από τον τόπο παραγωγής τους.

Παρόλα αυτά στο νόμο περιέχονται συγκεκριμένες δικλείδες ασφαλείας ακόμη και για τους μικρούς παραγωγούς κάτι που ουσιαστικά οδηγεί σε αναίρεση της εξαίρεσης...Αυτό γιατί όσοι θέλουν να εξαιρεθούν πρέπει να εγγραφούν στα μητρώα της FDA, -αλλιώς θα υποστούν νομικές κυρώσεις- ενώ –και κυριότερα- οι μικροί παραγωγοί θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να δέχονται τον έλεγχο της FDA εάν η υπηρεσία διαπιστώσει πως κατά τη διάρκεια παραγωγής των τροφίμων δεν τηρούνται οι διατάξεις του S-510 από τον οποίο υποτίθεται έχουν εξαιρεθεί!

Η FDA έτσι εκτός του ότι καθίσταται το κύριο όργανο στην παραγωγή τροφίμων μπορεί να υπαγορεύει οποιαδήποτε στιγμή το πως παράγονται τα τρόφιμα με ποιες διαδικασίες και με ποια φάρμακα πιθανόν κρίνει ότι πρέπει να εντάσσονται στην διαδικασία της παραγωγής. Ένας νόμος αναμφισβήτητα που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς είναι πολύ πιθανό να δούμε σύντομα και την ευρωπαϊκή εκδοχή του.

defencenet.gr


(2) Παγκόσμια Διατροφική Συνωμοσία: Σχέδιο Monsanto - Νόμος S510 (Βίντεο)



Πρόκειται για μία Παγκόσμια Διατροφική Συνωμοσία που έχει βαθειά τις ρίζες της μέσα στην ιστορία δημιουργώντας -με πρόσχημα την καλύτερη υγεία και τη μείωση του κόστους γεωργικής παραγωγής- ένα αποκύημα οικονομικών συμφερόντων με απώτερο σκοπό τον αποδεκατισμό του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η πολυεθνική εταιρία γεωργικής βιοτεχνολογίας Mosanto με έδρα στο Creve Coeur στο Missouri της Αμερικής είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός του ζιζανιοκτόνου "glyphosate" γνωστό κι ως "Roundup" και ο μεγαλύτερος παραγωγός γενετικά τροποποιημένων σπόρων στον κόσμο. Η συγκεκριμένη εταιρία παρέχει στο 90% του παγκόσμιου χάρτη την τεχνολογία των γενετικά τροποποιημένων σπόρων προς σπορά δηλαδή των μεταλλαγμένων μετέπειτα τροφών που καταλήγουν στο τραπέζι μας.

Μέχρι το 1999 η περί ου ο λόγος εταιρία χρησιμοποιούσε την ονομαζόμενη "Τεχνολογία Εξολοθρευτής" (δηλαδή φυτά που τροποποιούνται γενετικά για να παράγουν στείρους σπόρους) όπου και... υποσχέθηκε δημόσια να μην την ξαναχρησιμοποιήσει για εμπορικούς σκοπούς. Μετά από αυτό όμως η Mosanto προώθησε ένα νέο ισχυρισμό όπου τώρα πλέον υποστηρίζει πως μπορεί να αναπτύξει με σκοπό να χρησιμοποιήσει τους ονομαζόμενους "αυτοκαταστροφικούς σπόρους".

Τώρα όποιος συνεχίζει να λέει... "ε, και τι μας ενδιαφέρει εμάς αυτό;" ίσως με τα παρακάτω βίντεο καταλάβει έστω και λίγα πράγματα για τον ρόλο της Mosanto στον Παγκόσμιο Διατροφικό Χάρτη με τον οποίο θα ξανα-ασχοληθούμε σίγουρα στο μέλλον...

http://www.gewponoi.com
http://kykeon.ning.com

afipnisoy.blogspot.com

Τίποτα δεν χάθηκε στη Χάγη

Απέρριψε τελικά το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης τις ελληνικές αξιώσεις περί αποζημίωσης των θυμάτων του ναζισμού στο μαρτυρικό Δίστομο, αναγνωρίζοντας στη Γερμανία το δικαίωμα της ετεροδικίας, με βάση το οποίο δεν μπορεί ως κράτος να δικάζεται από δικαστήρια άλλης χώρας.

Με την απόφασή του, η οποία ανακοινώθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής και ουσιαστικά θέτει το ελληνικό κράτος ενώπιον των δικών του ευθυνών, το Δικαστήριο της Χάγης αποφάνθηκε ότι η Ιταλία παρέβη τις υποχρεώσεις της απέναντι στη Γερμανία, επιτρέποντας τη διεξαγωγή δικαστικών διαδικασιών, με αντικείμενο την καταβολή αποζημιώσεων από το Βερολίνο προς τα θύματα ναζιστικών εγκλημάτων. «Το δικαστήριο θεωρεί ότι η άρνηση των ιταλικών δικαστηρίων να αναγνωρίσουν την ασυλία συνιστά παράβαση των υποχρεώσεών τους απέναντι στο γερμανικό κράτος» ανακοίνωσε ο δικαστής Χισάσι Οουάντα, κατά την ανάγνωση της απόφασης σε δημόσια συνεδρίαση στο Μέγαρο της Ειρήνης στη Χάγη. Ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης δήλωσε για το θέμα «η απόφαση της Χάγης (που δεν αφορά στην ουσία της υπόθεσης των αποζημιώσεων) δε συμβαδίζει ούτε με τις Ευρωπαϊκές αξίες ούτε με το αίσθημα δικαίου του ελληνικού λαού. Επ' ουδενί δε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων έχει λήξει» καταλήγει η ανακοίνωση.

Τα αιτήματα των 218 Διστομιτών, οι οποίοι διεκδικούσαν αποζημιώσεις ως θύματα των θηριωδιών του γερμανικού ναζισμού (στις 10 Ιουνίου του 1944), είχε δικαιώσει πρωτόδικα το Μονομελές Πρωτοδικείο Λιβαδειάς το 1997, στον δικαστικό αγώνα του οποίου ηγήθηκε ο αείμνηστος νομικός και ευρωβουλευτής Ιωάννης Σταμούλης. Την απόφαση του δικαστηρίου της Λιβαδειάς είχε επικυρώσει με απόφασή του ο Αρειος Πάγος, επιδικάζοντας 28.000.000 ευρώ στα θύματα του Διστόμου. Αδυνατώντας, ωστόσο, να εκτελέσει την απόφαση στην Ελλάδα, κάτι που απαιτείται άδεια από τον υπουργό Δικαιοσύνης, ο Σταμούλης είχε απευθυνθεί στην ιταλική δικαιοσύνη, διεκδικώντας την εκτέλεση της απόφασης σε ιταλικό έδαφος. Επειτα από δικαστικό μαραθώνιο πολλών ετών, το Εφετείο της Φλωρεντίας επικύρωσε το 2008 την παλαιότερη απόφαση της Λιβαδειάς, δικαιώνοντας τις διεκδικήσεις των Διστομιτών και ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την εκτέλεση της απόφασης κατά του γερμανικού δημοσίου.

Παράλληλα, αγωγές ενώπιον των ιταλικών δικαστηρίων είχαν καταθέσει και οικογένειες θυμάτων των σφαγών αμάχων, καθώς και κληρονόμοι Ιταλών που είχαν μεταφερθεί στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταξύ του Σεπτεμβρίου του 1943 και του Μαΐου του 1945, όταν η Ιταλία τελούσε υπό γερμανική κατοχή και πριν από την προσχώρησή της στις συμμαχικές δυνάμεις. Τα ιταλικά δικαστήρια είχαν εγκρίνει κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου για την αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων του ναζισμού.

Αντιμετωπίζοντας διαρκώς αυξανόμενο αριθμό προσφυγών στα ιταλικά δικαστήρια από οικογένειες θυμάτων των ναζιστικών εγκλημάτων, η Γερμανία προσέφυγε στις 23 Δεκεμβρίου του 2008 στο ανώτατο δικαστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να ερμηνευτεί η ορθότητα ή μη της απόφασης των Ιταλών δικαστών. Παράλληλα, ο τότε πρωθυπουργός της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε εκδώσει «φωτογραφικό» διάταγμα με το οποίο απαγόρευε οποιαδήποτε εκτέλεση κατά ξένου κράτους έως το τέλος του 2011.

Το Δικαστήριο της Χάγης αποφάνθηκε τελικά χθες ότι η Ιταλία έχει παραβεί τις υποχρεώσεις της απέναντι στη Γερμανία, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά στη Γερμανία το δικαίωμα της ασυλίας που ορίζει το διεθνές δίκαιο. Η Ιταλία, από την πλευρά της, προέβαλε το επιχείρημα ότι η «άρνηση ασυλίας» μπορεί να δικαιολογηθεί σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως της κατάφωρης παραβίασης του ανθρωπιστικού δικαίου.


Κ. Σταμούλη: Toν λόγο έχει πλέον η Πολιτεία

«Η απόφαση της Χάγης ουσιαστικά εναποθέτει την ευθύνη της διεκδίκησης των αποζημιώσεων στο κράτος. Μέχρι στιγμής το ελληνικό κράτος ποτέ δεν διεκδίκησε αυτά που δικαιούται από τη Γερμανία. Ελπίζουμε ότι η συντηρητική αυτή απόφαση της Χάγης θα κινητοποιήσει την ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να δικαιωθούν και στην πράξη οι Διστομίτες, αλλά και όλοι οι συγγενείς των θυμάτων ανά την Ελλάδα» σχολίασε σχετικά η δικηγόρος Κέλλυ Σταμούλη, κόρη του Ιωάννη Σταμούλη, που έχει αναλάβει να συνεχίσει τον αγώνα του πατέρα της.


Χρυσάνθη Λαμπροπούλου

---

Πολύδωρας: Κλαίμε πάλι για τους νεκρούς

Με αγανάκτηση υποδέχτηκε την απόφαση της Χάγης και ο δ΄ αντιπρόεδρος της Βουλής Βύρων Πολύδωρας. «Η απόφαση με αιφνιδίασε. Δεν την αποδέχομαι εν σιωπή. Την υποδέχομαι διαμαρτυρόμενος, με αγανάκτηση και μετά δακρύων. Ξανακλαίμε τους νεκρούς μας και τα θύματα του Διστόμου. Κι από νομικής άποψης, ας γνωρίζουν οι πάντες ότι καμία αδικία δεν ακυρώνει ή παραγράφει τα εγκλήματα πολέμου» είπε.

πηγή

‎10 ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ NOAM CHOMSKI

 

από την Maria Kanellopoulou, Σάββατο, 4 Φεβρουάριος 2012 στις 9:11 μ.μ.

1 - Η στρατηγική του αποπροσανατολισμού : Το βασικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου και της στρατηγικής του αποπροσανατολισμού συνίσταται στο να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από σημαντικά προβλήματα και αλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ.

Η στρατηγική του αποπροσανατολισμού είναι επίσης απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθεί το ενδιαφέρον των πολιτών προς τις βασικές γνώσεις στον τομέα της επιστήμης, της οικονομίας, ψυχολογίας, νευροβιολογίας και κυβερνητικής. ""Η Εκτροπή της προσοχής από τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα, και η φυλάκιση της σε θέματα χωρίς πραγματική σημασία. Το να παραμένει το κοινό απασχολημένο,απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς να του δίνεις χρόνο για να σκεφτεί, ώστε να επιστρέφει πάντα στη φάρμα όπως όλα τα ζώα."(Απόσπασμα από το κείμενο "Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους".

2 - Το να δημιουργείς ένα πρόβλημα και να προσφέρεις μετά τη λύση. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται επίσης "πρόβλημα-αντίδραση-λύση". Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια "κατάσταση" η οποία παράγει μια καθορισμένη αντίδραση από το κοινό τέτοια ώστε το κοινό να θελήσει τα μέτρα που πρέπει να επιβληθούν. Π.χ. Αφήνεται να ενταθεί η αστική βία, ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι το κοινό θα απαιτήσει νόμους για την ασφάλεια και την απώλεια προσωπικών ελευθεριών. Η δημιουργείται μια οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτό ως αναγκαίο κακό η μείωση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3 - Η στρατηγική της προοδευτικότητας. Για να γίνει αποδεκτό ένα μη αποδεκτό μέτρο, αρκεί να εφαρμοστεί προοδευτικά, με το σταγονόμετρο, για μια συνεχόμενη χρονική περίοδο. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες -ριζικά καινούργιες- (νεοφιλελευθερισμός) εφαρμόστηκαν τις δεκαετίες 80 και 90: Ένα ελάχιστο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, αβεβαιότητα, ευελιξία,μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εγγυόταν πλέον τη διαβίωση, πράγματα που θα προκαλούσαν επανάσταση αν εφαρμόζονταν όλα την ίδια στιγμή.

4. - Η στρατηγική της αναβολής. Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια μη δημοφιλής απόφαση είναι να την παρουσιάσεις ως "αναγκαίο κακό" κερδίζοντας εκείνη τη στιγμή τη συναίνεση για μια εφαρμογή της απόφασης στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να αποδεχτεί κανείς μια θυσία για το μέλλον από οτι για το παρόν. Πρώτον γιατί η προσπάθεια δεν πρέπει να γίνει άμεσα, δεύτερον γιατί ο κόσμος, η μάζα, έχει πάντα την τάση να ελπίζει ενστικτωδώς οτι "όλα θα πάνε καλύτερα" και οτι η θυσία που απαιτείται μπορεί να μην γίνει αναγκαία. Με αυτόν τον τρόπο δίνει περισσότερο χρόνο στους ανθρώπους να συνηθίσουν την ιδέα της αλλαγής και να την αποδεχτούν με παραίτηση όταν έρθει η ώρα.

5 - Η συμπεριφορά στον κόσμο σαν σε παιδιά. Το μεγαλύτερο μέρος της διαφήμισης που απευθύνεται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιεί τρόπους, πρόσωπα και ρητορική ιδιαιτέρως παιδική, συχνά με εκφώνηση ελαφριά, σαν ο υποψήφιος θεατής να είναι ένα πλάσμα μικρό σε ηλικία ή με νοητική στέρηση. Γιατί? "Αν κανείς συμπεριφέρεται σε κάποιον σαν να είναι δώδεκα χρονών, ή λιγότερο, τότε λόγω του ευεπηρέαστου, το άτομο έχει την τάση να αντιδράσει με τρόπο μη κριτικό - σαν κι εκείνο ενός μικρού παιδιού. (Βλ. "Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους").

6 - Η χρησιμοποίηση της συναισθηματικής πλευράς πολύ περισσότερο από την εκλογίκευση. Το να εκμεταλλεύεται κανείς την ευαισθησία είναι μια κλασική τεχνική για να προκαλέσει βραχυκύκλωμα στην δυνατότητα λογικής ανάλυσης, και, εν τέλει, στην κριτική ικανότητα ενός υποκειμένου. Επιπλέον, η χρήση ενός τόνου συγκινησιακού επιτρέπει το άνοιγμα της πόρτας στο ασυνείδητο για να εμφυτευτούν ή να εισαχθούν ιδέες, επιθυμίες, φόβοι και τρόμοι, καταναγκασμοί ή για να προκληθούν συμπεριφορές...

7 - Η διατήρηση του κόσμου στην άγνοια και τη μετριότητα. Αυτό γίνεται ώστε οι άνθρωποι να είναι ανίκανοι να καταλάβουν τις τεχνικές και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη δουλοποίηση τους.

"Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η πιο φτωχή και μέτρια δυνατή έτσι ώστε η απόσταση που δημιουργείται ανάμεσα στις κατώτερες και τις ανώτερες τάξεις να είναι και να παραμένει αδύνατον να διανυθεί. (Βλ. "Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους").

8 - Ενθάρρυνση του κοινού να προτιμάει τη μετριότητα. Να έχει την αίσθηση οτι είναι της μόδας να είσαι βλάκας, χυδαίος ή άσχετος...

9 - Ενίσχυση του συναισθήματος της ενοχής. Να πιστεύει το άτομο ότι είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για την όποια δυστυχία του λόγω της ανεπαρκούς ευφυίας, ικανότητας ή προσπάθειάς του. Με αυτόν τον τρόπο, αντί να επαναστατήσει απέναντι στο οικονομικό σύστημα, το άτομο αυτο-απαξιώνεται, αισθάνεται ενοχές, πράγμα που με τη σειρά του το φέρνει σε μια κατάσταση καταστολής της οποίας χαρακτηριστικό είναι η αναστολή της πράξης. Και χωρίς πράξη δεν υπάρχει επανάσταση!

10 - Το να γνωρίζει τους ανθρώπους καλύτερα από οτι γνωρίζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους. Τα τελευταία 50 χρόνια, η γρήγορες εξελίξεις στην επιστήμη, έχουν δημιουργήσει μια αυξανόμενη διαφορά ανάμεσα στις γνώσεις των πολιτών και σε εκείνες που διαθέτουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρην της βιολογίας, νευροβιολογίας και της εφαρμοσμένης ψυχολογίας, το "σύστημα" μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την προχωρημένη του γνώση για τα ανθρώπινα όντα που ήταν πολύ καλύτερη απο εκείνη που έχει ο καθένας για τον εαυτό του. Αυτό συνίσταται στο οτι, στις περισσότερες των περιπτώσεων, το σύστημα έχει έναν μεγαλύτερο έλεγχο και δύναμη πάνω στους πολίτες, πολύ ισχυρότερο απο εκίνον που εξασκούν οι ίδιι στον εαυτό τους.

 

Irene Leonardou

από φατσοβιβλίο